| Wszystkie projekty |
 Chwile poruszoneChwile poruszone - 10 scen z życia kobiety.Premiera: Grudzień 2002 Muzyka i słowa: Jarek Kordaczuk Śpiew i taniec: Basia Raduszkiewicz Choreografia: Bohdan Głuszczak Pantomima Olsztyńska  
Modlitwa śpiew Basia Raduszkiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa Jarek Kordaczuk Taniec I śpiew Basia Raduszkiewicz skrzypce Aureliusz Goliński kontrabas Stanisław Smołka perkusja ustna Jarek Kordaczuk muzyka/słowa/komputer Jarek Kordaczuk Pierwsza miłość śpiew Basia Raduszkiewicz muzyka/słowa Jarek Kordaczuk Panny młode śpiew Basia Raduszkiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa/komputer Jarek Kordaczuk Madrygał śpiew Basia Raduszkiewicz zespół wokalny Marka Gandeckiego muzyka/słowa Jarek Kordaczuk Monolog śpiew Basia Raduszkiewicz flet Joanna Maldzis skrzypce Aureliusz Goliński gitara Paweł Stankiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa Jarek Kordaczuk Taniec II śpiew Basia Raduszkiewicz skrzypce Aureliusz Goliński kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa/komputer Jarek Kordaczuk Kołysanka śpiew Basia Raduszkiewicz obój Edward Wesly gitara Paweł Stankiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa/komputer Jarek Kordaczuk Przed lustrem śpiew/sample Basia Raduszkiewicz skrzypce Aureliusz Goliński wiolonczela Jarosław Thiel kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa/komputer Jarek Kordaczuk Poranna kawa śpiew Basia Raduszkiewicz flet Joanna Maldzis skrzypce Aureliusz Goliński altówka Dymitr Olszewski kontrabas Stanisław Smołka muzyka/słowa/komputer Jarek Kordaczuk 
 w swej doskona³oœci m¹droœci i sprawiedliwoœci w swej nienagannej kondycji z przera¿aj¹co wysokiej pozycji w nieustaj¹cej chêci sprz¹tania po nas ba³aganu w konsekwencji zbawiennego planu oddziel mi³oœæ od po¿¹dania oddziel dotyk od zadrapania oddziel ciszê od nies³uchania oddziel œmiech od wyœmiewania oddziel radê od namawiania oddziel mowê od be³kotania oddziel prawdê od wymyœlania oddziel gest od udawania oddziel wiedzê od zagubienia oddziel chêæ od przymuszenia oddziel przyjaŸñ od przyzwyczajenia oddziel milczenie od nieistnienia a gdy ju¿ wszytko to oddzieliæ raczysz spojrzysz na to i zobaczysz ¿e dobre jest oddzielenie us³ysz proszê me b³aganie i zanim przed tob¹ stanê nie wódŸ tak na pokuszenie dla zmierzchu i dla nocy dla zmierzchu dla nocy dla twórczej niemocy dla zmierzchu dla nocy dla zmierzchu dla nocy dla twórczej niemocy dla zmierzchu dla nocy dla deszczu dla burzy dla kolców dla ró¿y dla ognia dla wody dla mojej urody tañczê dla ³adnej sukienki dla piêknej panienki dla duszy dla cia³a dla tej co nie chcia³a tañczê dla twojej zachcianki dla mydlanej bañki dla grzechu dla kary dla zbêdnej ofiary tañczê dla p³aczu dla z³oœci dla babskiej zazdroœci dla myœli nieznoœnych dla pragnieñ niesproœnych tañczê tañczê dla grochu dla œciany dla wspomnieñ niechcianych dla teraz bez niego dla domu pustego tañczê dla sto³u dla krzes³a dla czasu dla miejsca dla-czego dla-tego dla ¿ycia krótkiego tañczê tañczê tañczê tañczê tañczê tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... tañczê tañczê tañczê... dla tañca wolnoœci dla mej samotnoœci dla tañca wolnoœci dla tañca wolnoœci dla mej samotnoœci dla tañca wolnoœci tañczê patrzy³eœ w moje oczy ich blask ciê zauroczy³ sk¹d wiêc te ³zy okrutne wspomnienia smutne... s³owami oczarowa³eœ w ramionach uko³ysa³eœ sk¹d wiêc rozgoryczenie sk¹d zw¹tpienie sk¹d wiêc rozgoryczenie sk¹d zw¹tpienie sk¹d wiêc rozgoryczenie sk¹d zw¹tpienie sk¹d wiêc rozgoryczenie sk¹d zw¹tpienie mówi³es ¿e tak ³atwo odnajdê w tobie œwiat³o wiêc czemu ciê nienawidzê czemu siê wstydzê wiêc czemu ciê nienawidzê czemu siê wstydzê szeptem mi gwiazdy sk³ania³eœ oddechem dotyka³eœ czemu przeklinam ciê ju¿ po co mi nó¿ czemu przeklinam ciê ju¿ po co mi nó¿ czemu przeklinam ciê ju¿ po co mi nó¿ czemu przeklinam ciê ju¿ po co mi nó¿ czemu przeklinam ciê ju¿ po co mi nó¿ czemu przeklinam ciê ju¿ po co mi nó¿ œni³eœ mi sen na jawie bogiem mi by³eœ prawie sk¹d wiêc ka³u¿a krwi odpowiesz mi sk¹d wiêc ka³u¿a krwi odpowiesz mi sk¹d wiêc ka³u¿a krwi odpowiesz mi sk¹d wiêc ka³u¿a krwi odpowiesz mi panny m³ode œpiewaj¹ radoœnie przychodz¹ do mnie jak we œnie panny m³ode œpiewaj¹ radoœnie przychodz¹ do mnie jak we œnie jedna zostaje czasem d³u¿ej mê¿a mi wró¿y panny m³ode œpiewaj¹ radoœnie przychodz¹ do mnie jak we œnie jedna zostaje czasem d³u¿ej mê¿a mi wró¿y panny m³ode wianki oddaj¹ inne panny wdziêcznie tym przyzywaj¹ panny m³ode wianki oddaj¹ zachêcaj¹ tym czy ostrzegaj¹ jedna kaplicy ch³odem zwabiona ja to ona panny m³ode wianki oddaj¹ zachêcaj¹ tym czy ostrzegaj¹ jedna kaplicy ch³odem zwabiona ja to ona panny m³ode wianki oddaj¹ zachêcaj¹ tym czy ostrzegaj¹ jedna kaplicy ch³odem zwabiona ja to ona panny m³ode wianki oddaj¹ zachêcaj¹ tym czy ostrzegaj¹ jedna kaplicy ch³odem zwabiona ja to ona panny m³ode wabi coœ do koœcio³a cieñ gotyckich œcian je wo³a panny m³ode wabi coœ do koœcio³a cieñ gotyckich œcian je wo³a jedna odwa¿nie wzrok podnosi o mê¿a prosi panny m³ode wabi coœ do koœcio³a cieñ gotyckich œcian je wo³a jedna odwa¿nie wzrok podnosi o mê¿a prosi panny m³ode stoj¹ w rzêdzie niepewne co dalej bêdzie panny m³ode stoj¹ w rzêdzie niepewne co dalej bêdzie jedna im siê gdzieœ zagubi³a ta co mn¹ by³a panny m³ode stoj¹ w rzêdzie niepewne co dalej bêdzie jedna im siê gdzieœ zagubi³a ta co mn¹ by³a a gdzie siê nam panna jedna podzia³a przy o³tarzu i w koœciele zosta³a lekka jak ust muœniêcie przemykam przez dzieñ i radoœæ s³oñca w mych oczach rozpala lekka jak skrzyde³ dotyk uciekam gdzie cieñ drzewa co kochaæ mi siebie pozwala powiedz czy jestem po to by do ciep³ej kory przytulaæ piersi mi³oœci spragnione poszum mi ko³ysankê mimo wczesnej pory by uciszyæ tañcz¹ce me zmys³y szalone one wielbi¹ twe liœcie co dotykiem wiatru mej skórze dotyk szelestnie oddaj¹ wielbi¹ twe liœcie one dr¿¹ mi³ym strachem poruszane w blasku promieni co przez liœcie dyskretnie zerkaj¹ dr¿¹ dr¿¹ zerkaj¹ one w splocie ga³êzi czu³oœæ odnajduj¹ oddanie jakiego dot¹d wymagaæ nie œmia³y czu³oœæ w splocie ustami mymi spêkan¹ korê tw¹ ca³uj¹ doznaj¹ czego nigdy dot¹d nie dozna³y spêkan¹ korê ca³uj¹ doznaj¹ mi³oœci tyle we mnie i têsknoty tyle i tyle dr¿eñ rozkoszy w objêciach konara wstrzymujê mym oddechem poruszon¹ chwilê zaklinam czas by nigdy ju¿ mnie nie odnalaz³ jestem czy nie jestem zadrêcza pytanie jestem i nie jestem nic nie odpowiada mo¿e lepiej nie byæ i nic siê nie stanie mo¿e lepiej zostaæ inna rada oddycham nie w¹tpiê wiêc jestem oddycham i w¹tpiê mo¿e mnie ju¿ nie ma uciekam przed myœlami niewyraŸnym gestem uciekam przed nimi do znudzenia nie z wdziêkiem, nie na palcach nie tañczê teraz walca nie cierpiê, nie wzdycham, nie upajam siê muzyk¹ nie szepczê, nie rozmyœlam, niczego nie wymyœlam niczego nie roztrz¹sam, nie pragnê, nie odtr¹cam nie pieszczê, nie ca³ujê w nic siê nie anga¿ujê nie kocham, nie zazdroszczê, o nikogo nie proszê nikogo nie poznajê, nikomu nic nie wyznajê nic nie s³yszê, nie czujê, nawet œwiat nie wiruje nic nie s³yszê, nie czujê, nawet œwiat nie wiruje nie k³amiê, nie udajê, nikomu siê nie oddajê oddajê... nikt mnie nie obejmuje, nikogo nie potrzebujê, tañczê tañczê... tañczê bez koñca tañczê tañczê ca³a tañczê tañczê bez celu, tañczê bez tchu tañczê... tañczê bez zmys³ów tañczê bez pamiêci tañczê tañczê bez wstydu, bez zazdroœci tañczê... tañczê nikomu tañczê tañczê sobie tañczê tañczê tutaj, tañczê teraz tañczê... tañczê... jeœli nie œpisz synku powiek¹ choæ rusz by³eœ krótk¹ chwilkê i nie ma ciê ju¿ radoœci¹ nape³nia³eœ ofiarowany czas bez ko³ysanki zasn¹³eœ pierwszy raz czy zabra³ ciê z³y wilk w lasu ciemnego mrok nie bêdziesz ju¿ œni³ ¿e jest tu¿, o krok sen nie zbudzi ciê lêkiem ³ez twych nie zobaczê nie odnajdziesz mej rêki nie us³yszysz jak p³aczê dobranoc mój synku zgas³o œwiat³o wiêc œpij nie lêkaj siê wilków bo las ju¿ je skry³ niech noc ciê utuli w lichej koszuli przeprowadzi ciê przez ciszê do snu uko³ysze szczypta zazdroœci resztki radoœci okruch spokoju dotyk czu³oœci tchnienie pogardy gest zawstydzenia mgnienie rozkoszy wstrz¹s odtr¹cenia urok kszta³tu i powab cia³a i oczu podziw jakbym pyta³a zwierciad³o moje powiedz mi przecie czy piêkniejszego jest coœ na œwiecie zwierciad³o moje powiedz mi przecie czy piêkniejszego jest coœ na œwiecie zwierciad³o moje powiedz mi przecie czy piêkniejszego jest coœ na œwiecie zwierciad³o moje powiedz mi przecie czy piêkniejszego jest coœ na œwiecie zwierciad³o moje powiedz mi przecie czy piêkniejszego jest coœ na œwiecie
Modlitwa śpiew Basia Raduszkiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Taniec I śpiew Basia Raduszkiewicz skrzypce Aureliusz Goliński kontrabas Stanisław Smołka perkusja ustna Jarek Kordaczuk muzyka/komputer Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Pierwsza miłość śpiew Basia Raduszkiewicz muzyka Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Panny młode śpiew Basia Raduszkiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka/komputer Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Madrygał śpiew Basia Raduszkiewicz zespół wokalny Marka Gandeckiego muzyka Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Monolog śpiew Basia Raduszkiewicz flet Joanna Maldzis skrzypce Aureliusz Goliński gitara Paweł Stankiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Taniec II śpiew Basia Raduszkiewicz skrzypce Aureliusz Goliński kontrabas Stanisław Smołka muzyka/komputer Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Kołysanka śpiew Basia Raduszkiewicz obój Edward Wesly gitara Paweł Stankiewicz kontrabas Stanisław Smołka muzyka/komputer Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński Poranna kawa śpiew Basia Raduszkiewicz flet Joanna Maldzis skrzypce Aureliusz Goliński altówka Dymitr Olszewski kontrabas Stanisław Smołka muzyka/komputer Jarek Kordaczuk animacja Adam Smoczyński
Jarek Kordaczuk modlitwa w swej doskonałości mądrości i sprawiedliwości w swej nienagannej kondycji z przerażająco wysokiej pozycji w nieustającej chęci sprzątania po nas bałaganu w konsekwencji zbawiennego planu oddziel miłość od pożądania oddziel dotyk od zadrapania oddziel ciszę od niesłuchania oddziel śmiech od wyśmiewania oddziel radę od namawiania oddziel gest od udawania oddziel mowę od bełkotania oddziel prawdę od wymyślania oddziel wiedzę od zagubienia oddziel chęć od przymuszenia oddziel przyjaźń od przyzwyczajenia oddziel milczenie od nieistnienia a gdy już wszytko to oddzielić raczysz spojrzysz na to i zobaczysz że dobre jest oddzielenie usłysz proszę me błaganie i zanim przed tobą stanę nie wódź tak na pokuszenie
Jarek Kordaczuk taniec I dla zmierzchu dla nocy dla twórczej niemocy dla deszczu dla burzy dla kolców dla róży dla ognia dla wody dla mojej urody dla ładnej sukienki dla pięknej panienki dla duszy dla ciała dla tej co nie chciała dla twojej zachcianki dla mydlanej bańki dla grzechu dla kary dla zbędnej ofiary dla płaczu dla złości dla babskiej zazdrości dla myśli nieznośnych dla pragnień niesprośnych dla grochu dla ściany dla wspomnień niechcianych dla teraz bez niego dla domu pustego dla stołu dla krzesła dla czasu dla miejsca dla-czego dla-tego dla życia krótkiego dla tańca wolności dla mej samotności tańczę...
Jarek Kordaczuk pierwsza miłość patrzyłeś w moje oczy ich blask cię zauroczył skąd więc te łzy okrutne wspomnienia smutne słowami oczarowałeś w ramionach ukołysałeś skąd więc rozgoryczenie skąd zwątpienie mówiłes że tak łatwo odnajdę w tobie światło więc czemu cię nienawidzę czemu się wstydzę szeptem mi gwiazdy skłaniałeś oddechem dotykałeś czemu przeklinam cię już po co mi nóż śniłeś mi sen na jawie bogiem mi byłeś prawie skąd więc kałuża krwi odpowiesz mi)
Jarek Kordaczuk panny młode panny młode śpiewają radośnie przychodzą do mnie jak we śnie jedna zostaje czasem dłużej męża mi wróży panny młode wianki oddają zachęcają tym czy ostrzegają jedna kaplicy chłodem zwabiona ja to ona panny młode wchodzą do kościoła cień gotyckich ścian je woła jedna odważnie wzrok podnosi o męża prosi panny młode stoją w rzędzie niepewne co dalej będzie jedna im się gdzieś zagubiła ta co mną była)
Jarek Kordaczuk madrygał lekka jak ust muśnięcie przemykam przez dzień i radość słońca w mych oczach rozpala lekka jak skrzydeł dotyk uciekam gdzie cień drzewa co kochać mi siebie pozwala powiedz czy jestem po to by do ciepłej kory przytulać piersi miłości spragnione poszum mi kołysankę mimo wczesnej pory by uciszyć tańczące me zmysły szalone one wielbią twe liście co dotykiem wiatru mej skórze dotyk szelestnie oddają one drżą miłym strachem poruszane w blasku promieni co przez liście dyskretnie zerkają one w splocie gałęzi czułość odnajdują oddanie jakiego dotąd wymagać nie śmiały ustami mymi spękaną korę twą całują doznają czego nigdy dotąd nie doznały miłości tyle we mnie i tęsknoty tyle i tyle drżeń rozkoszy w objęciach konara wstrzymuję mym oddechem poruszoną chwilę zaklinam czas by nigdy już mnie nie odnalazł)
Jarek Kordaczuk monolog jestem czy nie jestem zadręcza pytanie jestem i nie jestem nic nie odpowiada może lepiej nie być i nic się nie stanie może lepiej zostać inna rada oddycham nie wątpię więc jestem oddycham i wątpię może mnie już nie ma uciekam przed myślami niewyraźnym gestem uciekam przed nimi do znudzenia
Jarek Kordaczuk taniec II nie z wdziękiem, nie na palcach nie tańczę teraz walca nie cierpię, nie wzdycham nie upajam się muzyką nie szepczę, nie rozmyślam niczego nie wymyślam niczego nie roztrząsam nie pragnę, nie odtrącam nie pieszczę, nie całuję w nic się nie angażuję nie kocham, nie zazdroszczę o nikogo nie proszę nikogo nie poznaję nikomu nic nie wyznaję nic nie słyszę, nie czuję nawet świat nie wiruje nie kłamię, nie udaję nikomu się nie oddaję nikt mnie nie obejmuje nikogo nie potrzebuję tańczę tańczę bez końca tańczę cała tańczę bez celu tańczę bez tchu tańczę bez zmysłów bez pamięci tańczę bez wstydu bez zazdrości tańczę nikomu tańczę sobie tańczę tutaj tańczę teraz tańczę
Jarek Kordaczuk Basia Raduszkiewicz kołysanka jeśli nie śpisz synku powieką choć rusz byłeś krótką chwilkę i nie ma cię już radością napełniałeś ofiarowany czas bez kołysanki zasnąłeś pierwszy raz czy zabrał cię zły wilk w lasu ciemnego mrok nie będziesz już śnił że jest tuż, o krok sen nie zbudzi cię lękiem łez twych nie zobaczę nie odnajdziesz mej ręki nie usłyszysz jak płaczę dobranoc mój synku zgasło światło więc śpij nie lękaj się wilków bo las już je skrył niech noc cię utuli w lichej koszuli przeprowadzi cię przez ciszę do snu ukołysze
Jarek Kordaczuk przed lustrem szczypta zazdrości kapka miłości okruch spokoju szept samotności resztki radości kropla szaleństwa trochę tęsknoty ciut okrucieństwa tchnienie pogardy oddech pewności gest zawstydzenia grymas mądrości mgnienie rozkoszy ślad pokuszenia dotyk czułości wstrząs odtrącenia łyk ulotności moment wolności szelest senności kęs drapieżności ziarnko nadziei rąbek bezwstydu błysk zaniedbania chwila zachwytu i urok kształtu i powab ciała i oczu podziw jakbym pytała zwierciadło moje powiedz mi przecie czy piękniejszego jest coś na świecie
Jarek Kordaczuk poranna kawa w porannej kawie zostawiam spokój w porannej kawie zostawiam sen zaraz się znajde w zdarzeń natłoku zaraz rozpocznę kolejny dzień same się wymkną myśli uśpione same wyznaczą obłędny rytm z trudem uniosą ciało zmęczone z trudem zaplączą się w nim pędzące myśli nie do zatrzymania pędzące ciało co myśli wciąż goni znów się zgubiły w sensie pomieszania znów się oddały bezwiednej pogoni ciągle zbyt szybkie by je ocalić ciągle zbyt wiele zbyt nagle zbyt na raz jak to zatrzymać czym to rozwalić jak sprawić bym nie myślała w porannej kawie został mój spokój w porannej kawie został mój sen znów się znalazłam w zdarzeń natłoku znów rozpoczęłam kolejny dzień
|
                        
|
|
1. Modlitwa
